Rapport: Bescherming voor bescherming
Aanzet voor een solidair Belgisch asielbeleid binnen een Europees en internationaal kader
Gedwongen migratie is een mondiaal fenomeen dat een collectieve aanpak vereist. Die vaststelling heeft historische, sociologische, geopolitieke en ethische relevantie, maar ook juridische. Soevereine staten hebben de nood aan een collectieve aanpak al herhaaldelijk erkend in het internationale recht. In werkelijkheid voeren landen echter in toenemende mate een beleid van ‘ieder land voor zich’ en lijkt ‘externalisering’ het te winnen van versterkte samenwerking. Dit heeft tot de huidige ‘asielcrisis’ geleid waarbij het voor personen met nood aan internationale bescherming steeds moeilijker en gevaarlijker wordt om toegang tot een kwalitatieve en effectieve bescherming te krijgen, in en buiten de EU.
Dit rapport stelt een beleid voor dat ingaat tegen die tendens. Het baseert zich daarvoor op het internationale recht en op wetenschappelijke inzichten over het fenomeen van gedwongen migratie en het huidige beleid. Meer precies wil dit rapport bijdragen aan een nieuwe dynamiek in het migratiebeleid. Het uitgangspunt is niet de overtuiging dat ongeorganiseerde migratie naar België of Europa in de eerste plaats moet worden tegengehouden, afgeleid of ontmoedigd, maar de meer objectieve vaststelling dat mensen zich gedwongen voelen hun land van herkomst te verlaten op zoek naar bescherming, en dat doen onafhankelijk van het grensbeleid in Europa of België.
